«Το γήρασμα του σώματος και της
μορφής μου
είναι
πληγή από φρικτό μαχαίρι.
Δεν
έχω εγκαρτέρησι καμιά.»
(Απόσπασμα από το ποίημα του Κ. Καβάφη, Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου, ποιητού εν
Κομμαγηνή, 595 μ.Χ.)
Πόσο διαχρονικός ο Καβάφης! Eκατομμύρια γυναίκες, κυρίως στο σύγχρονο δυτικό κόσμο, συμπληρώνουν
την επωδό-επίκληση-παράκληση-ικεσία:
Εις σε προστρέχω, βοτουλινική τοξίνη
που
κάνεις για λίγο να μη φαίνεται η ρυτίς…
Μια ματιά γύρω μας θα μας πείσει. Παγωμένο
βλέμμα, όψη που μοιάζει να έχει υποστεί photoshop, περισσή αυταρέσκεια. Πράγματι, ζούμε σε μια
κατάσταση παγώματος του χρόνου με όπλο το μαγικό φιαλίδιο ή καλύτερα μαγικό φίλτρο -όχι του σοφού, εναλλακτικού και
οικολόγου Δρυΐδη των Γαλατών- αλλά το χημικό κατασκεύασμα. Η νεότητα πλέον εξαγοράζεται. …(από) 100 ευρώ
για τις ρυτίδες του μετώπου, (από) 150 ευρώ για το μεσόφρυο, (από) 200 ευρώ για
τα μάτια (το πόδι της χήνας. Ανελέητο, βαρύ και μισητό), (από) 250 ευρώ για τις
ρυτίδες του λαιμού (το ασχημόπαπο που ήθελε λαιμό κύκνου), από, από, από…
Τζάμπα πράγμα, ευκαιρία. Αυτή η
εξαγορά ισχύει για έξι μήνες το πολύ. Για καλύτερα αποτελέσματα οι συνεδρίες
(!) πρέπει να επαναλαμβάνονται με θρησκευτική ευλάβεια τρεις φορές τον χρόνο.
Κάτι ήξεραν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι για τη σημειωτική του αριθμού τρία.
Άραγε βοτουλινική τοξίνη χρησιμοποιούσε και η θεά Αφροδίτη;
Τέλος πάντων, ας επιστρέψουμε στο θέμα
μας. Όσες γυναίκες επιθυμούν να αποκτήσουν αυτήν τη έκφραση της μόνιμης
έκπληξης στο πρόσωπο οφείλουν να γνωρίζουν ότι αυτή η εξαγορά έχει και άλλους
κρυφούς όρους:
Πρώτον: τα συναισθήματα θα παγώσουν
κι αυτά μαζί με τους μύες του προσώπου. Η αγωνία, η λύπη, ο ενθουσιασμός, η
απορία, όλες οι ιδιαίτερες εκφράσεις καταπιέζονται, σπρώχνονται, συσσωρεύονται,
τελικά χάνονται ανεπιστρεπτί.
Δεύτερον: η τσέπη θα παγώσει κι αυτή
από την έλλειψη χρημάτων.
Τρίτον: Η ηλικία του προσώπου θα
παγώσει αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία του υπόλοιπου σώματος.
Οπότε τέταρτον: το σώμα θα χρειαστεί
την αρωγή του πλαστικού χειρουργού. Εκεί να δείτε θαύματα.
Πέμπτον και τελευταίο: το μπότοξ
είναι απλώς μια επέμβαση ή μια νέα «γλώσσα»;
Δομισμός; Το μπότοξ γίνεται η νέα
κουλτούρα. Διαβάζεται σαν γλώσσα που συνιστά τον κόσμο μας, είναι κοινωνικό-σημασιολογικό
κατασκεύασμα. Έτσι διαμορφώνει νέα νοήματα και αξίες της εποχής μας. Μπότοξ =
κουλτούρα, πολιτισμός, κώδικας.
Μεταδομισμός; Το μπότοξ ναρκώνει το
συναίσθημα του ατόμου, τον χαρακτήρα και εν γένει όλη τη μοναδικότητα της
υπόστασης επιβάλλοντας ένα μαζικά
αναπαραγόμενο καλούπι.
Αποδόμηση; Η εξωτερική και εσωτερική
σύγκρουση γήρατος και επίπλαστης νεότητας οδηγεί σε ρευστά υπαρξιακά και
αισθητικά αδιέξοδα. Τι είναι η ομορφιά και πώς ορίζεται; Ποιο είναι το αποδεκτό
καλούπι της; Υπάρχει ανεξάρτητη βούληση ή η απουσία αυτής οδηγεί σε αδιέξοδα
και ασυνέχειες;
Για τον Καβάφη βέβαια η Τέχνη είναι
αυτή που δύναται να μετριάσει τον πόνο του γήρατος και ιδιαίτερα η ποιητική
τέχνη.
Μα πού καιρός
στις μέρες μας για Ποίηση…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου