Πανσέληνος

Τι να συμβαίνει, όταν ένα φως κοιτάζει ένα άλλο φως;

Ποιες νότες ανταλλάσσονται από διόδους μυστικές

σαν τη χορδή που κιθαρίζει τη μουσική του χρόνου;

Κάποτε μεγαλώνεις κι αναζητάς τα δευτερόλεπτα που ξόδεψες

δίχως να αγοράσεις κάτι απ' την πραμάτεια των ονείρων σου.

Κι όμως ήταν εκεί, απλωμένη σαν ερωμένη που δίνεται ολάκερη. 

Αλλά εσύ διαλέγεις πάντα κάτι το λιγότερο,

το μισοφέγγαρο, αντί για την πανσέληνο,

το ένα χρώμα, αντί για όλο το ουράνιο τόξο.

Τι να συμβαίνει, όταν ένα φεγγάρι συναντά ένα άλλο;

Ποιοι θρύλοι να ξυπνούν σαν ξεκινάει να χτυπά η καρδιά της νύχτας;

Οι δράκοι κάποτε γερνούν κι εξημερώνονται 

κι εσύ ακόμη αναζητάς το κάστρο 

που δεν εκπόρθησε ποτέ ο δισταγμός κι η αναβλητικότητά σου.

Κι όμως η πύλη του ήταν ανοιχτή, 

κόρη ενός ματιού που διαστέλλεται ολάκερο

για να δεχτεί το αγαπημένο σχήμα εντός του.

Αλλά εσύ διαλέγεις πάντα το μισόκλειστο παράθυρο,

τη χαραμάδα αντί για τη βαθιά ρωγμή,

το σχίσιμο στο πέπλο αντί για το γυμνό κορμί του αγάλματος.

Τι να συμβαίνει, όταν ένα φως δεν αντέχει να κοιτάζει ένα άλλο φως; 

Όταν ένα βλέμμα σβήνει για να μην δει το άλλο;

Όταν το πεντάγραμμο αδειάζει από τις νότες του,

όλη αυτή η χαμένη μουσική πού να πηγαίνει;