Μαγεμένη σπείρα

Σπείρα μαγεμένων άστρων

ο μακρινός γαλαξίας στα μάτια σου.

Μέσα από την ανθρώπινη άμμο

διάλεξες εμένα για να τον δω.

Άλλοτε με κοιτούσες και δεν μ’ έβλεπες.

Απασχολημένη ολότελα στη δημιουργία του εαυτού σου.

Νεφέλωμα που συμπυκνώνεται καθώς στροβιλίζεται
γεννώντας στο κέντρο τη φλογισμένη του καρδιά.

Τώρα με κοιτάς μ' εκείνη την απίστευτη ένταση που έχει ο γλύπτης, 
όταν παίρνει την πέτρα και δίχως να σταματάει στιγμή

σκαλίζει βασανιστικά το δεκτικό της κορμί,  

αποκαλύπτοντας σιγά-σιγά τη μορφή που ανατέλλει στη σκέψη του,

όπως ανέτειλε κάποτε ο πρωτογέννητος ήλιος στον αρχαίο ορίζοντα.
Με δημιουργείς και με πλάθεις στα μέτρα σου.
Με ετοιμάζεις για να σε κατανοήσω,
θεότητα που αποκαλύπτεται ολόγυμνη στον λάτρη της.

Τώρα πια έχω ελπίδες να ταξιδέψω εντός σου.

Λατρείας ρινίσματα σκορπώ στο μαγνητικό σου πεδίο,

προσπαθώντας να κάνω ορατούς

τους αόρατους δρόμους της βούλησης μέσα στο βλέμμα σου,

δυναμικές γραμμές μιας ενόρασης προσηλωμένης

στην ερμηνεία των δικών σου χρησμών.

Τώρα μετρώ ζενίθ και ναδίρ με κρυφό θεοδόλιχο,
χελιδόνι που αναζητά την πρώτη-πρώτη φωλιά του

στον βόρειο πόλο αγαπημένης καρδιάς,

και στη θέση της βρίσκει αναρίθμητα πετράδια φωτιάς

να περιστρέφονται γύρω από τη λατρεμένη μάγισσα στο κέντρο τους.